Podobno z tego się wyrasta,
podobno to z czasem się zmienia.
Ty się nie zmieniaj, już taki zostań,
ty nie wyrastaj z marzenia.
Choćby ci było niewygodnie,
choćby nawet z nim było źle ci,
to je troszeczkę, odrobinę odmień,
ale go nie wyrzucaj na śmieci.
Będą mówili, żeś jesteś dziecinny,
będą się może śmieli,
a ty się z nimi nie licz,
ty bądź taki, jaki jesteś- nie inny.
I gdybyś nawet nie mógł sprostać
światu, co zmienia się i zmienia,
to o nic się nie martw, taki już zostań-
ty nie wyrastaj z marzenia.
Joanna Kulmowa, Stacja Nigdy w Życiu, Warszawa 1967, s. 89.