Gałązka świerkowa na ziemi,
widać przez kogoś złamana.
Weźmiemy ją, poniesiemy,
będzie choinka dla nas.

Będą czerwone jabłuszka,
jakby to była jesień,
i szyszki na niej zawieszę,
które zgubiła w lesie.

Spośród zimy ożyje
drzewko zielone, prześliczne
dojrzałe drzewko z lasu,
żywe, żywe, żywiczne.

Niech pachnie, niech przypomina,
niech nad snem naszym śpiewa —
jakie żywiczne jest życie,
jak pięknie, jak dobrze dojrzewać.

Joanna Kulmowa, Gałązka świerkowa,